මම ඔබ තුළම බිඳ වැටෙමි

"ඔයා හරියට බොබ් මාර්ලේ වගේ" එයා කියනවා. එයා එහෙම කියනකොට ඔයාට දැනුනු ආහ්ලාදය තප්පර කීපයක් ආඩම්බරෙන් විඳගත්ත ඔයා ගිටාර් එක අතට අරන්, පුලුවන් තරම් කටහඬ ගොරහැඩි කරලා "බෆලෝ සෝල්ජර්ස්" කියන්න උත්සාහ කලේ "මම බොබ් මාර්ලේමයි" කියලා හිතාගෙන. එහෙම නේද? හැබැයි එතකොටයි ඔයාට මතක්වෙන්නේ, එයාට ශා‍රුක් ඛාන් ගේ අලුත් ‍ෆිල්ම් එකෙන් එහාට, කත්‍රිනා කායිෆ්ගේ සීරෝ සයිස් එකෙන් එහාට හිතන්න වුවමනාවක් මෙච්චර කාලෙකට තිබිලා නැහැ කියලා. ඒ නිසාම ඔයා ගිටාර් එක පැත්තකට දාලා එයාගෙන් අහනවා, "ඇයි ඔයා මම බොබ් මාර්ලේ වගේ කියන්නේ?"

"දන්නෙ නෑ, එයත් ගිටාර් එකක් උස්සගෙන ෆොටෝ වලට ඉන්නව නේද?" එයා කියනවා. වේදිකාව මත ඊලඟ දර්ශනයට මම ස්ව කැමැත්තෙන්ම පොළාපනිනවා.

කාලය ගෙවිලා ගිහිල්ලා, තවදුරටත් ගිටාර් එක ඔයාගේ අතේ නැහැ. සත්සර විප්ලවයක් ගැන කිසිම විශ්වාසයක් ඔයාගේ හිතේ නැහැ. ඒත් තාම එයා, ඔයා ඉන්න බංකුවේ අනෙක් කොනේ වාඩිවෙලා ඉන්නවා. කිසිම අනතු‍රු ඇඟවීමක් නැතිව එයා කියනවා, "ඔයා හරියට චේ වගේ නේ?". විප්ලවයක් වෙනුවෙන් ලේ හලන්නට වුනත්, මරාගෙන මැරෙන්නට වුනත් සූදානමින් ඉන්න ඔයාගේ හිතට ඒ වචන එක්ක දැනෙන සතුට කියන්න වචන නැහැ. ඕනනම් 'වර්ණනා විෂයාතික්‍රාන්තයි' කියන්න පුලුවන්. පපුව ආඩම්බරෙන් පුම්බගෙන ඉඳලා ටිකක් මහන්සියි වගේ දැනෙනකොට ඔයාට මතක්වෙන්නේ එදා වුනු දේ. කාලාන්තරයකට කලින් වගේ දැනුනු දවසක. 

"ඇයි මම චේ ගුවේරා වගේ කියන්නේ?" ඔයා අහනවා. "ආ එයාගේ නම චේ ගුවේරාද? මම දැනගෙන හිටියේ චේ කියන කෑල්ල විතරයි!", එයාටත් ඔයාගෙ වගේම මැද්දේ ත‍රුවක් ගහපු තොප්පියක් තිබුනා නේද?"

එයාගේ නැත්නම් ඔයාගේ නැත්නම් මගේ වාසනාවට වේදිකාව කළුවර වෙනවා!

පැතුම් පුංචිහේවා